Życie ludzkie jest nie do pomyślenia bez tlenu. Choć to stwierdzenie może wydawać się trywialne, procesy pomagające w transporcie tlenu z otaczającego powietrza do różnorodnych komórek organizmu są złożone (de Marees, 2003). Ze względu na odległość komórek organizmu od otaczającego powietrza, organizm ludzki potrzebuje specjalnych i skomplikowanych układów transportowych, jakimi są układ oddechowy, układ krążenia oraz nośnik krwi, aby zapewnić sobie odpowiedni dopływ tlenu. W oddychaniu bierze udział wiele części ciała, np.

Oddychanie – Anatomia:

Górne drogi oddechowe w okolicy głowy:

• Jama nosowa

• Gardło

• Krtań

Dolne drogi oddechowe w okolicy tułowia:

• Tchawica (tchawica)

• Gałęzie tchawicy (oskrzela)

• Pęcherzyki płucne (pęcherzyki płucne)

Jama nosowa:

Obie jamy nosowe są podzielone na dwie części przegrodą nosową i oddzielone od jamy ustnej podniebieniem. Wewnątrz powierzchnia jest wyłożona błonami śluzowymi i pokryta włoskami rzęskowymi (Fuchs i Reiß, 1990).

Funkcje oddechowe jamy nosowej:

• Ogrzewanie powietrza oddechowego do temperatury 35-37°C przez błony śluzowe, które są silnie ukrwione

• Nawilżanie powietrza do oddychania, aby zapobiec wysychaniu następujących struktur oddechowych

• Oczyszczanie powietrza, którym oddychamy, poprzez błony śluzowe i rzęski, z kurzu i innych drobnych ciał obcych

Gardło:

Gardło to muskularna, rurkowata struktura o długości około 10-15 cm, pokryta błonami śluzowymi, która łączy nasze usta i nos z pokarmem i tchawicą (de Marees, 2003). Gardło otwiera się również na krtań, która ma swoje własne funkcjonowanie.

Krtań:

Krtań przylegająca do gardła składa się z kilku chrząstek (chrząstki tarczowatej, chrząstki pierścieniowatej, chrząstki nalewkowatej x 2), które wraz z kostnym szkieletem języka tworzą szkielet krtani (Fuchs, 1995).

Funkcja oddechowa krtani:

• Kanał dla powietrza do oddychania, gdyż łączy górne i dolne drogi oddechowe

• Chroni dolne drogi oddechowe poprzez odruch ochronny (kaszel)

Tchawica (tchawica):

Jest to rurkowata struktura o długości 10–15 cm, która znajduje się przed przełykiem. Aż 20 aparatów chrzęstnych w kształcie podkowy usztywnia ścianę tchawicy, która dzieli się na dwa główne oskrzela na poziomie czwartego kręgu piersiowego (de Marees, 2003).

Oskrzela i pęcherzyki:

Dwa główne oskrzela otwierają się do dwóch płuc po prawej i lewej stronie. Tam dzielą się na coraz mniejsze gałęzie (oskrzeliki). Na końcowych oskrzelach znajdują się przewody, które mają małe, cienkie, przypominające skorupę wybrzuszenia (pęcherzyki lub pęcherzyki). Te około 300 milionów pęcherzyków płucnych jest otoczonych gęstą siecią naczyń włosowatych płucnych, które są odpowiedzialne za wymianę gazową (Levine / Stray-Gundersen, 1997).

Zasada działania płuc i wymiany gazowej:

Aby wymiana gazowa mogła przebiegać szybko i skutecznie oraz dotrzeć do wszystkich struktur tkankowych, u człowieka działają dwa główne mechanizmy:

• Szybki transport gazu poprzez ruch gazów lub cieczy.

Odnosi się to do transportu gazów przez drogi oddechowe. Przez układ mieszkowy (płuca, klatka piersiowa, mięśnie oddechowe).

• szybki transport gazów przez układ naczyniowy przez serce, które działa jak pompa zastawkowa (de Marees, 2003).

• Stosunkowo powolna wymiana gazowa poprzez dyfuzję pomiędzy pęcherzykami i naczyniami włosowatymi lub naczyniami włosowatymi i komórkami. Aby wymiana gazowa mogła przebiegać w tych punktach możliwie szybko i w wystarczających ilościach, odległości dyfuzji są krótkie (1/1000 mm i mniej), a obszary wymiany są duże (powierzchnia naczyń włosowatych płuc = ok. 100m² / powierzchnia naczyń włosowatych mięśni = ok. 600m²) (Levine / Stray-Gundersen, 1997).

Klatka piersiowa (klatka piersiowa) składa się z mostka, żeber i kręgosłupa piersiowego. Żebra można przesuwać poprzez połączenia stawowe między żebrami a kręgosłupem. Powoduje to, że wnętrze klatki piersiowej staje się większe lub mniejsze (de Marees, 2003).

Aktywny proces wdychania (wdechu) zachodzi poprzez skurcz przepony i zewnętrznych mięśni międzyżebrowych. Skurcze te powodują rozszerzenie wnętrza gardła, a tym samym wytworzenie podciśnienia, które powoduje wypełnienie płuc powietrzem. Powietrze, którym oddychamy, zawiera zwykle 20,9% tlenu. W pęcherzykach te cząsteczki tlenu dyfundują do krwi i docierają do komórek, w których są metabolizowane. Produkty rozkładu, takie jak dwutlenek węgla, są uwalniane z powrotem do krwi przez naczynia włosowate na komórkach i transportowane do płuc. Pasywny proces wydechu zachodzi, gdy mięśnie się rozluźniają. Towarzyszy temu zmniejszenie rozmiaru wnętrza klatki piersiowej i ucieczka gazów z płuc (de Marees, 2003).

Podczas głębokiego oddychania, podobnie jak podczas wysiłku fizycznego, oprócz wyżej wymienionych elementów, w wdechu biorą udział także tzw. pomocnicze mięśnie oddechowe (mięśnie szyjne, mięśnie klatki piersiowej, mięśnie zębate przednie). Dzieje się tak, gdy organizm potrzebuje przepływu wentylowanego powietrza wynoszącej 50 l/min lub więcej (de Marees, 2003).

Podczas wydechu mięśnie brzucha i wewnętrzne mięśnie międzyżebrowe pomagają obkurczać wnętrze klatki piersiowej, zapewniając w ten sposób wystarczającą wymianę gazową (Fuchs, 1995).

Kontakt

Masz pytania dotyczące maski treningowej Phantom ? W każdej chwili możesz się z nami skontaktować tutaj:

• e-mail: info@phantom-athletics.com

• Tel.: +43 (0) 1 325 22 58

• Facebook: www.facebook.com/PhAthletics

• Instagram: phantom

• Snapchat: phantom .athl

• WhatsApp: +43 676 3965188

–> chętnie pomożemy!